BOSK blog

Hoe het me gaat op de UU

Het is bijna een jaar geleden dat ik een blog heb geschreven voor de BOSK. Voor de vakantie kreeg ik een mailtje van de coördinator van deze blog. Of ik zin had om weer eens een blog te schrijven. Het was vakantie en ik schreef terug dat ik na de vakantie met een nieuwe blog zou komen. Hier is hij dan eindelijk en ik heb een besluit genomen: ik neem afscheid van het bloggen voor de BOSK.

Mensen zijn hun hele leven bezig allerlei veiligheden in te bouwen; een huis, een baan, een sociaal netwerk, trouwen etc. Het inbouwen van deze zekerheden geeft een vertrouwd gevoel, je weet wat je kunt verwachten en hebt alles onder controle. Als je ouder bent van een zorgintensief kind valt deze veiligheid weg onder je voeten; het vertrouwde veilige leven glipt uit je handen. De veiligheid die je dacht ingebouwd te hebben valt weg, je komt tot de conclusie dat het allemaal schijnveiligheid is.

Autorijden met een lichamelijke beperking. Het is mogelijk. Ik heb dit in een traject mogen ondervinden. In deze blog neem ik je mee in vogelvlucht in dit proces, omdat je met cerebrale parese (CP) best deze uitdaging aan kunt gaan. Wat het resultaat ook zal zijn. Het kan!

Dat de tijd ongemerkt hard doortikt blijkt wel uit het feit dat mijn laatste blog voor de BOSK 20 januari jl. is geweest. In de tussentijd heb ik uiteraard updates geplaatst op Tijs zijn eigen facebook: TijsenzijnSpinaBifida. Ik zal proberen een samenvatting de maken van het afgelopen half jaar.

Wanneer je een gehandicapt kind hebt, stel je je daar als gezin op in. Uitstapjes worden zorgvuldig voorbereid, maar is het niet een keer uitdagend om wat heel anders te ondernemen waarbij improvisatie om de hoek komt kijken ? Wij ontdekten tijdens Huntenpop in Ulft dat een kampeerweekend op een festival vooral leuk is, en dat we als gezin wat ingekakt waren.

Het is weer zover: de zomervakantie staat voor de deur. Dat betekent dat het na alle voorbereidingen tijd is voor het 32e Action Jeugdsportkamp! Elke jaar vindt namelijk in Arnhem het Action Jeugdsportkamp plaats: een sportkamp voor jongeren met een primaire lichamelijke beperking in de leeftijd van 12 t/m 17 jaar. Hoe ik bij ''Action'' terecht gekomen ben en waarom het zo'n gave week is, lees je in mijn nieuwe blog!

Voor de tweede keer ga ik de Alpe d'Huez op, omdat het leuk is, omdat het kan. Een maatje meenemen is dan wel heel leuk en fijn.

Met streven naar het best mogelijke is niks mis, maar je tekortkomingen kun en hoef je daarom nog niet te ontkennen, je kunt ze beter omarmen. Ze zijn er, ze zijn actueel en ze zijn een deel van jou.